Het is juli 2016 en we hiken door de bossen van Zweden met een groep Nederlanders. We hebben de Nederlanders meegenomen naar de Garden of Sweden, een bedrijf van onze vrienden. Na een lange wandeling vinden we een mooie plek om even te rusten en te zwemmen in het meer. Na een tijdje klimt één van mijn collega’s op een rots en zegt “Oké, dit is een survival situation. We gaan vanavond niet naar huis.” Ik schiet gelijk vast, dit is zo ver buiten mijn comfortzone. Ik ben een persoon die graag weet wat er komen gaat. Ik voel me bang, boos, verward en verdrietig tegelijk. Ik gedraag me een tijdje als enorme klootzak. Gelukkig zijn er twee dingen die er gebeuren die ervoor zorgen dat dit één van de mooiste momenten van m’n leven wordt.
De eerste is de liefde en warmte van de groep, ze stellen me gerust en luisteren naar mijn angsten.
De tweede is de mogelijkheid om voor iemand anders klaar te staan. Het moment dat ik iemand anders ga helpen die precies dezelfde reactie als mij heeft, verdwijnen mijn angsten. Dus als je klaar staat voor anderen, help je niet alleen de ander maar ook jezelf. Uiteindelijk halen we een nachtje door en waken we om de beurt over het vuur. We kruipen dicht tegen elkaar aan en beleven zo samen een prachtig moment.
